Evet, siyasetin riyakâr yüzü, dünya hayatının tek gözlülüğü, felsefenin dinsiz yönü nazarları değiştirmiştir. Her şeyi nefsi ve dünyası için gören fert ve toplumlar

yetiştirmiştir. Nazarların değişmesi, beklentileri ve talepleri de etkilemektedir.

Görenekle açığa çıkan arzu ve istekler ise, bazen fıtri taleplere bile ters düşmektedir.

Bedîüzzaman Hazretleri’nin; “Kırk senelik ömrümde, otuz senelik tahsilimde yalnız dört kelime ile dört kelâm öğrendim” (2) dediği kelimelerden birisi, belki de en önemlisi nazardır. Nazar; bir nesneye sırf ‘bâsıra eylemek’ mânâsınadır ki, bakmak tabir olunur. Nazarda basîret (yani görüp künhe ve hakikate varma) dahi muteberdir. (3) Açısı iyi ayarlanmamış nazar (ki tebeî nazar denilir), muhali yani en uzak ihtimali yakın gibi gösterebilmektedir. Ve keza “nazar ile niyet, mahiyet-i eşyayı tağyir eder (başkalaştırır).” (4)

20. yüz yılda ‘bilgi=güçtür’ denklemi ağırlık kazandı. Bilgiyi elinde bulunduran devletler ve kişiler ön plana çıkmaya başladı. Bu bahsi geçen açıklamalar güç teorileri ile ilgili. Üstad Bedîüzzaman Hazretleri ise, tüm bu güç teorilerinin aksine gücü ihlâsla eşleştirmiştir. Ona göre güçlü olmanın yolu insana, silaha, maddeye, teknolojiye ve bilgiye sahip olmak değil ihlâslı olmaktır. “Bütün kuvvetinizi ihlâsta ve hakta bilin!” cümlesi bunu ifade etmektedir. Ama bu cümle diğer güç unsurlarını bırakın anlamını taşımaz.

Dizinin ilk yazısında Risâle-i Nur’da başarı kavramını açıklamaya çalışan bir formülün öyküsünü okudunuz. Bu yazımda ise formüle hayat kattığını düşündüğüm ya da formülün ruhu olarak nitelendirdiğim bir kavramı açıklayacağım. Risâle-i Nurda bulduğum formülün işe yarayıp yaramaması büyük ölçüde bu kavrama bağlı. Ve bu kavram Risâle-i Nur okurları olarak hepimizin aşina olduğu bir kavram: ihlâs.

Dikkat etmemiz gereken bir ifade, unutmaktır. “Bunu ya da şunu unutma!” demeye alışmışızdır. Sonunda ne olur? Unutursunuz. Aslında hatırlamak isteriz ama unuturuz. Bu yüzden, unutma kelimesi yerine

“lütfen hatırla!” ifadesini kullanmayı öğrenmemiz önemlidir.

Birkaç ay önce İrfan Mektebi Editörümüz Sn. Cihangir İşbilir telefon ile bana

“unutmak ve unutkanlık ile ilgili” bir yazı yazmamı istedi.

Zihnim “Unutmak” ile meşgul olduğundan yazmaya başlayamadığımı fark ettim

ve konuyu “Hatırlamak” olarak tekrar çerçeveledim. Yazacaklarımı

tek tek hatırlıyorum, “Unutmamak” yerine

“Hatırlamayı” tercih ediyorum.

Hatırlamak, yaşanmış ânı, edinilmiş malûmatı tekrar hafızaya çağırmak, ilgili hatıranın görmek, duymak, koklamak, dokunmak, tatmak gibi hislerimizle bizde bıraktığı izlerin derinliği ile tekrar yaşanmasıdır. Ancak yaşanan tecrübenin hissî yoğunluğu derecesinde, yeniden hatırlama gerçekleşebiliyor.

Sual: Allah’ın yaratılmadığını ispat eden delil nedir?

El-Cevab: Her şeyi halk eden Allah’dır, Allah ise yaratılmamıştır. Çünkü Allah yaratılmış olsa idi, her şeyi yaratıp Hâlık olamazdı. Evet, şimdiye kadar yaratılmış olan hiçbir mahlûkun, bir varlığı yarattığı görülmemiştir. Demek mahlûkun husûsiyeti ve özelliği yaratıcı olmamaktır. Öyle ise her şeyi yaratan Allah, mahlûk değildir, sonradan yaratılmamıştır, Ezelî ve Ebedîdir. Eğer yaratılmış olsa idi, O da sâir yaratılmışlar gibi hiçbir şey yaratamazdı.

Evet, Hâlık’ın hassesi ve Zâtına lazım olan sıfatı, yaratılmış olmamaktır. bundan anlaşılıyor ki Allah, nihayetsiz kudret, ilim ve hikmetiyle her şeyi yarattığı gibi, kendisi ise Ezelî ve Ebedîdir, yaratanı yoktur. Zaten O’nun nihayetsiz kudret ve rahmeti de Zâtının sonsuz olduğunu, Zâtının sonsuzluğu ise O’nun başlangıçsız olduğunu ispat eder. Çünkü ölüm tarihi olmayanın doğum tarihi de olamaz.

“ECİRNÂ MİNENNÂR!”

Israrlarına dayanamadığım arkadaşım Ahmet’in evine misafir oldum. Dışardan küçük, köhne görünen bu köy evlerinin içi hiç de öyle değil. Buyur edildiğimiz odanın dört bir tarafı duvar yastıklarıyla çevrilmiş. Yastıkların üzerinde el işlemesi dolamalar. Bahçeye bakan bir pencere, duvarda tiktaklarıyla sohbetimizi şenlendiren bir saat. Temmuz sıcağında, yürekleri sıcacık ama evleri ve ayranları serin pırıl pırıl insanlar.

“Erken yatalım!” diyor Ahmet. Sabah namazı için Kuran kursuna gideceğiz.

Ezanla uyanıyoruz. Hazırlıklarımızı yapıp koyuluyoruz yola. Köy evlerinin ve bahçelerin arasında dört katlı bir bina görünüyor. Kapılar açık. Demek ahaliden sürekli namaza gelenler oluyor.

Günahların mâhiyetinde, eğer devam ederse, küfür yani inkâr tohumu vardır.

Çünki günaha devam eden, ülfet peyda eder. Sonra ona âşık ve mübtela olur.

Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o günahının ceza gerektirici bir fiil olmadığını temenniye başlar. Bu hâl böylece devam ettikçe, inkâr tohumu yeşillenmeye başlar. En nihâyet, gerek cezayı gerek cehennemi inkâra sebeb olur.

Günahlar; Cenâb-ı Hakk’ın râzı olmadığı, fıtratı bozup tahrib ederek gerçek vazifelerimizden bizleri uzaklaştırıcı fiillerdir. Günahlar, âhirette olduğu gibi dünya hayatını dahi insana cehennem yaparlar.Bu nedenle Cenâb-ı Hakk bizlerin hem dünyada hem de âhirette huzur bulabilmemiz için rahmetinden bu çirkin fiillere yasak damgasını koymuştur.

www.sorusorcevapbul.com

Namazdaki her bir hareket Allah’a yakınlığı ifade eder.

Niyet: Kalbin bir şeye karar vermesi, hangi işin ne için yapıldığının dile getirilmesi demektir. Allah’ın emrini tamamlamak suretiyle yerine getirerek Allah’a ‘evet’ demeyi kastetmektir.

İftitah tekbiri (başlama tekbiri): Dünyayı Allahuekber diyerek elimizle arkamıza atıp Allah’ın rahmet kucağına sığınmaktır. Allah’ın her şeyden büyük olduğunu tekbir getirerek tasdik etmektir.

Kıyam (ayakta durmak): İnsan namazdaki bu rukünle devamlı olarak kıyamda Allah’ı zikreden meleklerin ve ayakta duran ağaçların ibadetlerini temsil eder. Kıyam insanın bedeniyle ve kalbiyle ebedi bir Zatın huzurunda ayakta durmasıdır. Kıyamda başın eğik olması kalbinin tevazuuna ve kibirden uzak oluşuna işarettir.

Aslında bu cam aynaya lisan gibi görünüyordu şu nazik hatla yazılmış bu manidar kelimeler. Aynayı konuşturuyordu. Her bakan ölümlüye ölümsüz bir güzellik tarifi veriyordu. Aynada ne mi yazıyordu?

“Gencin süsü güzel ahlâktır”

Ayna!

Akarken zaman ışık hızıyla, “hayata üç beş dakika ara!” demeli de öyle bakmalı insan aynaya. Herkesin en sağlam tanığıdır ayna. Tanıdıklar içinde en açık sözlü olanıdır ayna.

Kitap bezeme san’atı olan tezhibin ilk örneklerine Uygur fresklerinde rastlanmaktadır. Gazneliler döneminde bezeme san’atında geometrik motifler sık kullanılmıştır. Bu devirde yazılmış kûfî yazıların süslemesinde rûmî ve hatayî motiflere yer verilmiştir.

Rasûlünü (sas) sevenlerden

Davasını bilenlerden,

Yoluna yüz sürenlerden,

Haberini soran gelsin.

Aşk yolunu seçenlere,

Günahlardan kaçanlara,

Cennetlere uçanlara,

Katılmayı bilen gelsin.

Lemaat Tahlilleri-5

Dinimizin uyulması gereken hükümlerinden ibaret olan şeriata dair kitapların da bu önemli kaide dikkate alınarak yazılması gerekir. Tâ ki avam tabakasının kaynaktaki kutsiyetten istifade etmeleri ve daha bir gayretle dine itaatleri sağlansın. İslâm şeriatındaki hükümlerin % 90’ı müsellemât veya zaruriyat-ı diniye denilen dinin esas ve temel meseleleridir. Bu esaslar Kur’ân ve sünnette farklı anlaşılmalara meydan vermeyecek derecede, çok açık bir şekilde bildirildiğinden bunlar üzerinde bütün hak mezhepler ittifak etmiştir. Farklı bir görüş bildirmemişlerdir. Dinimizin binasını ayakta tutan, bu elmas kıymetindeki sütunlardır.

“Risâle-i Nûr’un mühim bir vazîfesi, âlem-i İslâmın ekseriyet-i mutlakasının yazısı ve hattı olan hurûf-u Arabiyeyi muhâfaza etmektir”

Risâle-i Nûr hizmetinin ruhu ve esası Kur’ân’a hizmettir. Hazret-i Üstâd’ın bu çerçevede son derece önem verdiği maksadlarından biri de Kur’ân hattına hizmet etmek ve onu muhâfaza etmek idi. O şöyle diyordu:

“Risâle-i Nûr’un mühim bir vazîfesi, âlem-i İslâmın ekseriyet-i mutlakasının yazısı ve hattı olan hurûf-u Arabiyeyi muhâfaza etmektir”

Bedîüzzaman Hazretleri “Âhiret kardeşlerime mühim bir ihtâr!” başlıklı mektubunda nasıl Risâle-i Nûr talebesi olunabileceği hususunda şu sınırları çiziyordu:

Çekilip nur-ı hidâyet, yine zindan olacak

Yine firkat, yine hasret, yine hüsran olacak,

Yine sen, yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm,

Çünki hicran dolu kalbim, yine hicran olacak.

Yine göç var diye, mecnuna haber verme sakın,

Yine matem, yine zâri, yine efgan olacak.

HUSREV EFENDİ KİMDİR?

Ahmed Husrev Efendi, h.1315/ m.1899 senesinde Isparta’nın Senirce Köyü’nde dünyaya geldi. Babası, Osmanlı Devleti’nin son dönem Isparta vâlilerinden Hacı Edhem Beyin torunu Mehmed Bey olup, annesi Ayşe Hanımefendi idi.

“Yeşil Sarıklılar” nâmıyla bilinen ve Isparta eşrâfından olan baba tarafının şeceresi Hz. Ebûbekir’e (ra) dayanmakta; anne tarafı ise, yine asil bir sülâleye mensûb olarak evlâd-ı Resûl’den, Hz. Hüseyin’den (ra) gelmekte ve ecdadı “Hâfız-ı Kurrâlar” diye bilinmekte idi.

Hazret-i Üstâd’ın Barla’ya sürgün olarak geldiği 1926 senesinde, gördüğü bir rüya üzerine onu ziyarete giden Husrev Efendi, bu târihten i‘tibâren onun ilk talebelerinden biri olarak hizmet-i Nûriyede Üstâdının hem istişâre arkadaşı, hem yardımcısı ve hizmetinin en önemli rüknü olarak yerini aldı.

İSLAM DÜNYASI SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI BİRLİĞİ (İDSB)

1 Mayıs 2005 tarihinde İstanbul’da 40 ülkeden üç yüzü aşkın sivil toplum kuruluşunun katılımıyla “Uluslararası İslâm Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları Konferansı: Değişen Dünyada Yeni Bir Vizyon Arayışı” başlıklı bir konferans düzenlendi. Konferansın ilk gününde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Sayın Bülent Arınç, ikinci gününde Dışişleri Bakanı Sayın Abdullah Gül birer konuşma yaptılar. Konferansın son oturumunda oluşturulmak istenilen Birliğin taslak tüzüğü tartışmaya açılarak konferansa iştirak eden temsilcilerin oyları ile İslam Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları Birliği (İDSB)’nin kurulmasına karar verildi ve ilk üç yıllık dönem için Birlik Genel Sekreterliğine Necmi SADIKOĞLU seçildi. Birlik merkezi İstanbul olarak kabul edildi. Birlik Türkiye temsilciliğine Avukat Ali Kurt seçildi. 3335 Sayılı Uluslararası Nitelikteki Teşekküllerin Kurulması Hakkında Kanun göre, Uluslararası Kuruluş Statüsünde, İDSB’nin kuruluşu 31 Aralık 2005 tarihli Bakanlar Kurulu kararı ile resmileşti. İDSB’nin şu an 110 üyesi bulunmaktadır. Genel Koordinatörü Cihangir İşbilir’dir.

17. Sayıdaki (Nisan) bulmacamızın cevabına buradan ulaşabilirsiniz.